استعاره های قرآنی از منظر تفسیر و تأویل

استعاره یکی از زیباترین و بلیغ‌ترین شیوه‌های بیانی قرآن کریم است. این کتاب مکنون بسیاری از حقایق پوشیده خود را در قالب این فن بیان فرموده و از آنجا که اکثر علمای فن بلاغت، استعاره‌های به‌کار رفته در قرآن را تنها از جنبة ادبی، بلاغی و زیباشناختی مورد بحث و بررسی قرار داده‌اند و ظاهراً تاکنون کسی متعرض جنبة تأویلی آن نشده، لذا مقالة حاضر در صدد آن است تا با استمداد از روایات وارده از ائمة معصومین(ع) ذیل آیات حاوی استعاره، به این مهم بپردازد. بدان امید که تا حدی حجاب از رخ این‌گونه آیات کنار رود و معانی باطنی و تأویلی آنها نیز آشکار گردد.